Kościół św. Idziego
KILKA CIEKAWYCH INFORMACJI O WYJĄTKOWYM ZABYTKU
Kościół św. Idziego to niewielki ceglany kościółek, położony w bezpośrednim sąsiedztwie Katedry. Choć przy monumentalnej strzelistej sąsiadce wydaje się skromny i niepozorny, ma jednak nieodparty urok i ciekawą historię.
Najstarszy budynek we Wrocławiu
Mała późnoromańska świątynia, kryjąca się w cieniu ogromnej katedry, jest najstarszym w pełni zachowanym budynkiem i równocześnie najstarszym czynnym kościołem we Wrocławiu.
Ceglany kościół wybudowano w pierwszej połowie XIII wieku, choć niektóre z jego kamiennych elementów pochodzą prawdopodobnie z istniejącej wcześniej katedry Walterowskiej (XII w). Typowa dla stylu romańskiego niska i przysadzista bryła kościoła z trójboczną absydą, ma budowę jednofilarową. Jej dach wieńczy mała wieżyczka zwana sygnaturką.
W epoce baroku kościół zyskał nową szatę. Liczne zmiany wprowadzono wewnątrz i na zewnątrz budynku. Po II wojnie światowej przywrócono jednak świątyni jej pierwotny romański wygląd, skuwając zewnętrzne barokowe tynki i rekonstruując podwójny łuk tęczowy, prowadzący do prezbiterium.
Brama kluskowa
Jak wiele starych budynków, prócz bogatej historii, kościół św. Idziego ma również swoją legendę. Dotyczy ona ceglanej arkady, łączącej kościółek z szesnastowiecznym gotyckim budynkiem kapituły. Legenda o klusce, uciekającej przed chłopem Konradem na szczyt arkady, choć nieprawdopodobna, ma jednak swoje nieodłączne miejsce w kulturze miasta. Na jej cześć brama ta nosi miano “Kluskowej” ze względu na mały architektoniczny element, identyfikowany z legendarną kluską.